Monqolların hökmdarı  Çingizxan (1155-1227 ci illər) - XIII əsrdə Yapon dənizindən Qara dənizə kimi Avrasiyanın böyük hissəsini özünə təhkim etmiş tarixdə ən qüdrətli imperiya yaratmışdır. 

Onun və onun xələfləri tərəfindən böyük və qədim dövlətlər: Xorezmşahlarının dövləti, Çin imperiyası, Bağdad xilafəti yer üzündən silinmiş, rus knyazlıqlarının böyük hissəsi zəbt olunmuşdur. Həddən artıq böyük ərazilər “Yasa” adlanan çöl qanununun idarəetməsi altına keçmişdi.

Lakin, monqollara qədər yüz illər ərzində Avrasiyada hökmranlıq edən digər fatehlərdən fərqli olaraq yalnız Çingizxan stabil dövlət sistemini yaratmağa və Asiyanın Avropa qarşısında nəinki kəşf olunmamış çöllük və dağlıq ərazisi, eləcə də, vahid sivilizasiyası ilə özünü nümayiş etdirdi. Məhz onun sərhəddlərində sonradan islan dünyasının türk basqını başladı, o da öz ikinci hücumu ilə (ərəblərdən sonra) az qala Avropanı məhv edəcəkdi.

Monqolların dövlətində din azadlığını qəbul etmə prinsipi müəyyən olunmuşdu. Səyyahlar təsvir edirdilər ki, böyük xanın çadırı qarşısında kilsəni, məscidi, budda məbədi qururdular və  şamanlar rəqs edirdilər.

Lakin ən əsası, Çingizxan avropa xristian və asiya islam ölkələri üçün qiyamətin nişanəsi idi. Avropalıların bir parça torpağa və ya qızıl sikkələrə görə onilliklər ilə davam edən bir – birilərini qırdıqları daxili iğtişaşların ardınca “Allahın bəlası” gəlir və hamının torpağını, qızılı və hətta həyatını belə zəbt edir.

Monqollar və ümumiyyətlə, Asiya xalqları Çingizxanı dahi qəhrəman və islahatçı, ilahi varlıq adlandıraraq ona hörmət və ehtiram bəsləyirdilər. Avropalının (o cümlədən də, rusun) yaddaşında o, güclü və qorxulu tufandan əvvəl görünən qırmızı bulud kimi qalmışdır.