İmperator I Pyotr (1672-1725 ci il)

Milli – dini ənənələtin ürəksıxan çərçivəsindən çıxmağı bacarmış rus çarı. Pravoslav etiqadının təmizliyinə bir dəfə də olsa şübhə etməyən xaçpərəst müasirlərinin təfəkkür tərzinə yad olan qlobal ideyaların uğrunda Kilsə təsisatının belini qırdı. O, sonsuz əyyaşlıq məclislərində vaxt keçirməklə, sərxoşluq etməklə, yaxın qohumları və uzaq insanları təhqir etməklə öz səhhətinə zərbə vurmuş nəhəng persona idi. O, zəif və əqidəsiz oğlunu mühakimə edən və edam etdirən atadır. O, yeni paytaxtın, yeni ordunun, ölkənin yeni simasının, yeni bürokratiyanın təməlini qoymuş şəxsiyyətdir. O, öz əsrini geridə qoymuş mütərəqqi ideya sahibi, Qədim Romanın imperiya simvolikasının vurğunu olan hökmdardır.

Vətənin cahilliyinə, tənbəlliyinə, yöndəmsizliyinə, geriliyinə qarşı üsyan etmiş ilk rusdur. Heç olmasa uşaqlığının interyerinə qayıtmaq üçün yataq otağında parçaları tavanda dartıb bərkitməyi əmr etmiş rus passionaridir.

Pyotr rus tarixinin böyük fiquru olub, atası Aleksey Mixayloviçin kələklə və min bir əziyyətlə yaratdığı çar – atanın sakral obrazını puç etdi. O bununla sonuncu Romanovların imperiyanın parçalanmasından iyirmi il əvvəl Pyotrun obrazını Fyodorovo kəndində bərpa etmələrinə nail oldu.

Etiqadı qoruyub saxlamaq toxumunu Rusiyada əkmək istəyənlər üçün Pyotr qəbuledilməzdir. Pyotr – müstəsna rus ideyalarının bütün daşıyıcılarının düşmənidir, millətçilər üçün isə Pyotr Xristian Kilsəsinin düşməni, dünyanın şərini rus cənnətinə buraxmış Dəccaldır. O hələ hətayda olarkən ondan sərt xasiyyətinə, edamların  həvəskarı olmasına, təşəbbüsə qarşı tələbkarlığına görə qorxurdular. Pyotr silahdaşlarına müraciət edir, lakin silahdaşlarının əvəzində qorxaq nökərləri görürdü. O, ümid edirdi ki, təhsil onlarda şərəf haqqında təsəvvürü tərbiyə edəcəkdir və millətin ictima həyatda fəal iştirakına səbəb olacaqdır. Passionariy – dinin keşiyində duranlar üçün qiyamət bədheybəti idi. Və yenidən bataqlıq otları rus həyatının bataqlığının üzərini örtdü.